وبسایت zoomit.ir - مریم اصلانی: امروز دومین روز از سال نو میلادی است؛ سالی جدید و روزهایی که یکی پس از دیگری می‌آیند و می‌روند. روزهایی که گاهی طعمی شیرین دارند و گاه، تلخی گزنده را در کام بشر بر جای می‌نهند. اما در این میان هنوز هم باید چشم انتظار لحظات خوب بود. لحظاتی که دیگربار به ما یادآوری می‌کنند انسانیت هنوز هم اگرچه کم رمق، ولی زنده است و نفس می‌کشد.

 سالی که گذشت نیز روزهای تلخ و شیرین فراوانی داشت. روزهایی که از انسانیت خود شرمسار بودیم، روزهایی که دوست داریم نامی از آنها در خاطر بشر باقی نماند. سالی که با مرگ و میر انسان‌های بی‌گناه، تجاوز به حقوق شهروندان و عملیات‌ تروریستی بیمارگونه‌ی گروهی انسان‌نما، خاطره‌ای ناخوشایند از خود بر جای گذاشت. سالی که زلال آبی دریا، شاهد آخرین نفس‌های آیلان دو ساله بود. سالی که همچنان آسیب به محیط زیست ادامه داشت و شاهد تبعیض، کشتار بی‌رحمانه‌ی حیوانات، برخوردهای خشونت‌بار و سرکوب اعتراضات مردم در گوشه و کنار جهان بودیم. وضعیتی که هیچ انسان برخوردار از وجدانی بیدار، تحمل آن را ندارد.